سال گذشته بود که شهرداری ساری به دلیل تاخیر در پرداخت حقوق کارکنانش مورد انتقاد قرار گرفت و حتی برخی اعضای شورای شهر علت آن را فقدان اعتقاد شهرداری ساری به درآمد پایدار دانستند.
وقتی نگاه شهرداری ساری روی درآمدهای ماده ۱۰۰ قفل شده و ماهانه ۹۰ تا ۱۰۰ میلیارد تومان از محل تخلفات ساخت وساز به حساب آن واریز می شود، روند درآمدزایی شهرداری ساری هم به صورت سنتی پیگیری می شود.
به عبارتی وقتی با ماده ۱۰۰ شهرداری دست در جیب مردم می کند و تصوری از کارآفرینی و درآمدپایدار و توسعه شهر وجود ندارد وضعیت خیابان تا ساحل آن می شود عدم رضایت مردم.
وضعیت ساحلی در ایام پایانی تابستان به گونه ای است که نه سرویس بهداشتی و آبخوری برای مسافران آب دارد و نه محیط آن بهداشتی است.
این حجم بی نظمی و آلودگی در منطقه فرح آباد و پلاژ ساری علیرغم در آمد کلانی که شهرداری از پیمانکار دریافت می کند بیش از همه صدای مردم را درآورده است.