امروز درجلسه ای که از سوی بزرگان شهرستان رباط کریم وبهارستان تدارک دیده شده بود، آنچنان میدان کلام را دربغل گرفته بود و نطق می کشید که نه معاون وزیر و رییس شورا از زخم زبانش در امان بودند و نه حتی خبرنگاران. حتی در جایی رئیس شورای شهر پرند را آنچنان به “حمید” موصوف کرد که بنده خدا ماستش را کیسه کرد!
✍محمد محمدی
هنگامی که۱۲ سال پیش، علی نیکزاد وزیر راه وشهرسازی بود و من سردبیر یک نشریه ساختمانی، در مصاحبه با او تکلم برایش آنقدر سخت شده بود، که بعضا هنگام پرسش، قدرت دفاع از اوسلب می شد.
اما امروز درجلسه ای که از سوی بزرگان شهرستان رباط کریم وبهارستان در بازدید وی به همراه معاونان وزیر راه وشهرسازی، صمت و کشور از پرند تدارک دیده شده بود، آنچنان میدان کلام را بازخم زبان دربغل گرفته بود و نُطُق می کشید که نه اجازه صحبت به نمایندگان دیگر مجلس و معاون وزیر می داد و نه مدیران شهرستان و نه حتی خبرنگاران! حتی در جایی رئیس شورای شهر پرند را آنچنان به “حمید” موصوف کرد که بنده خدا با عقب گردی به سمت دیوار، ماستش را کیسه کرد!
هیچ صدا یا سوالی را در جلسه بر نمی تافت و سوال را با سوال پاسخ می داد. وقتی بعد از نماز از او درباره ساخت یک میلیون مسکن سال یعنی هفته ای ۲۰ هزار واحد پرسیده شد با ارجاع طرح در جلسه، موضوع را پیچاند و با درخواست پرسش دوباره در جلسه، جواب سربالا داد. در طول جلسه، با کوچکترین تپق حاضرین، آنها را از نوک بینی تا لاله گوششان با عرایضش سرخ و زیر و رو می کرد. آنقدر درنقش ناظم ومدیر مجلس فرو رفته بود که تصمیم، فرمان و اجرا را در یک لحظه برزبان می راند.
از همه پیشی می گرفت.حتی در وقت نماز که بین جلسه انجام شد، از امام جماعت هم در رکوع وسجود پیشی گرفت.اتفاقی که باطل شدن نماز و به جا آوردن قضایش را ایجاب می کرد.
اما فارغ از اینکه جلسه در شرایط بی نظم و در اوج شیوع کرونا روی داد، آنچه که به عنوان نیمه پر لیوان باید در مدیریت جلسه از سوی وی باید دید این است که نیکزاد قطعا یک مدیر اجرایی است. او و قالیباف که اصولا جایگاهشان تکیه زدن بر اریکه مجلس نیست اگر در کابینه دولت سیزدهم حضور داشتند چه بسا یک میلیون مسکن در سال ساخته می شد؟!
قبای اجرایی برازنده قامت نیکزاد است و شاید اگر به قصد شیرین زبانی ومدیریت جلسه در دفاع از خود یا عملکردش به مثابه بولدوزر شخصیت مقابلش را به چالش می کشد، اما قادر به انجام پروژه هایی است که هر مدیری تاب توان آن را ندارد.
امروز هم نیکزاد فارغ از شوخی های تند و قاطعیت تیزش که برای لحظاتی جلسه را به اغماء فرو می برد،، نشان داد که او هنوز یک مدیراجرایی است و تنها ردای یک مجلسی را به تن کرده است و گرنه چه کسی است که نداند او که مدیر روزهای مباداست و اکنون باید خانه می ساخت و شهر آباد می کرد، چرا باید در کنج پستوی هیئت رئیسه ماّوا گزیند و نقش ناظم و رابط بین مسئولین و مردم را بازی کند؟!
چه کسی می داند؟ شاید این روزها مجلسی آدم بودن بیشتر به او می آید!!!